Viestejä: 7
Kieli: Esperanto
nornen (Näytä profiilli) 11. toukokuuta 2014 12.37.34
efilzeo (Näytä profiilli) 11. toukokuuta 2014 14.32.51
Lakiro (Näytä profiilli) 11. toukokuuta 2014 19.30.42
nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Tutsemajne, matene kaj vespere, fotelo sur riverbordo, biero, fiŝvergo kaj bela undino apude.
320kbps (Näytä profiilli) 12. toukokuuta 2014 2.29.35
nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
nornen (Näytä profiilli) 12. toukokuuta 2014 4.06.35
320kbps:Sendube (kaj ve al tiu kiu ĝin dubus) belulino plibeligas ĉiun ajn momenton.nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
Tamen... La fiŝkapto estas tempo por meditado. Oni pretigas la kaptilon, fiksas hokon, logaĵon, pezaĵojn kaj naĝilon, oni ĵetas la ŝnuron kaj tiam oni malŝaltas cerbon kaj permesas ke ĝi flugu libere. Nur fojfoje iu malĝentila fiŝo ĝenas la meditadon, mordante la logaĵon. Tiam komencas la praa batalo de homo kontraŭ naturo. Komencas la emo, forŝteli nutraĵon de la naturo. Kaj oni reiras domen, prezentante la tagmanĝon ankoraŭ moviĝantan al sia belulino. Kaj oni komprenas ke ekde la ŝtonepoko nenio ŝanĝiĝis.
klmn (Näytä profiilli) 12. toukokuuta 2014 5.48.39
kaŝperanto (Näytä profiilli) 12. toukokuuta 2014 14.39.18
nornen:Tia poezio...320kbps:Sendube (kaj ve al tiu kiu ĝin dubus) belulino plibeligas ĉiun ajn momenton.nornen:Dimanĉe, matene je la kvina, seĝo, kafeo kaj fiŝkaptilo... Kio plu necesas por la feliĉo?Belulino anstataŭ fiŝkaptilo.
Tamen... La fiŝkapto estas tempo por meditado. Oni pretigas la kaptilon, fiksas hokon, logaĵon, pezaĵojn kaj naĝilon, oni ĵetas la ŝnuron kaj tiam oni malŝaltas cerbon kaj permesas ke ĝi flugu libere. Nur fojfoje iu malĝentila fiŝo ĝenas la meditadon, mordante la logaĵon. Tiam komencas la praa batalo de homo kontraŭ naturo. Komencas la emo, forŝteli nutraĵon de la naturo. Kaj oni reiras domen, prezentante la tagmanĝon ankoraŭ moviĝantan al sia belulino. Kaj oni komprenas ke ekde la ŝtonepoko nenio ŝanĝiĝis.